1. Adaptacja jest procesem, który będzie trwał indywidualnie, będzie miał swoją własną dynamikę , prawdopodobnie będzie przyspieszał, ale może też niespodziewanie zwolnić lub cofnąć się szczególnie jeśli pojawią się przerwy spowodowane chorowaniem dziecka czy pogorszeniem samopoczucia np. poprzez bolesne ząbkowanie.

2. Adaptacja to nie tylko poznawanie miejsca, dzieci i żłobkowej rutyny, to przede wszystkim proces budowania relacji z opiekunkami. Obdarzmy więc na stracie opiekunki zaufaniem, to pomoże nie tylko rodzicom, ale i dziecku. Dzieci wszystko wyczuwają.

2. Do żłobka przyprowadzamy wyspane, najedzone i napojone dziecko-wielu dzieciom w początkowej fazie adaptacji ciężko jest coś zjeść czy nawet napić się w nieznajomym miejscu. Jeśli dziecko ma pocieszyciela- smoczka, kocyk, przytulankę- cokolwiek co pomoże mu w regulacji emocji, przynosimy do żłobka razem z dzieckiem i informujemy o tym opiekunki. Odłóżmy proces odstawiania smoczka na spokojniejszy czas, czasem dzieci które już rzadko używały smoczka teraz będą się go domagały więcej, pozwólmy im na to szczególnie teraz.

3. Dzieci karmione piersią warto odstawić od karmień szczególnie w godzinach w których będą przebywały w żłobku- to znaczy, że odstawiamy karmienia w ciągu dnia (również w weekend i wolne dni), karmienia nocne zazwyczaj nie mają znacznego wpływu na funkcjonowanie w ciągu dnia w placówce. Unikajmy karmienia dziecka piersią tuż przed żłobkiem „na zapas” i tuż po żłobku „na pocieszenie”, ponieważ dziecku jest wystarczająco ciężko rozstać się z rodzicem i dodatkowo z ulubionym pocieszycielem w postaci piersi.

4. POŻEGNANIA – jak powinny wyglądać pożegnania przed żłobkiem?

Do żłobka odprowadza dziecko tylko jeden rodzic. W szatni przebieramy dziecko, mówimy do dziecka spokojnym głosem. Ważne żeby nasze własne emocje nie wpływały na samopoczucie dziecka, które je bardzo wnikliwie rejestruje.

Żegnamy się z dzieckiem w sposób który obydwoje lubimy np. całus, krótkie przytulenie i oddajemy dziecko w ręce opiekunki. Mówimy dziecku kiedy przyjdziemy po nie- np. przyjdę po drzemce, przyjdę po zupce i zawsze  dotrzymujemy danego słowa – dziecko rozumie więcej niż nam się wydaje. Przekazujemy dziecko w ręce opiekunki, nawet jeśli płacze- to dobra okazja, żeby nauczyło się uspokajać w obecności opiekunki.

5. Proces adaptacji to ważny proces nawiązywania relacji z opiekunką.

Wszelkie ważne informacje, które chcemy przekazać warto napisać smsem lub poinformować o nich później, przy odbiorze dziecka z placówki – nie przedłużamy samego procesu oddawania dziecka, bo to zawsze dodatkowo stresuje.

6. Rozstanie z rodzicami budzi i będzie jeszcze przez długi czas budziło emocje u dziecka, którym towarzyszy często płacz, który jest naturalnym sposobem na radzenie sobie z nimi. Płacz dziecka może utrzymywać się nawet do sześciu tygodni, jednakże jest to sprawa indywidulana dziecka.

7. CZAS ADAPTACJI – ustalamy zawsze indywidualnie z opiekunką. Umawiamy się czy opiekunki mogą do nas zadzwonić jeśli będzie bardzo źle, jeśli dziecko będzie bardzo płakać-ustalamy czy jesteśmy gotowi i elastyczni, żeby odebrać dziecko wcześniej. Jeśli przetrzymujemy nieukojone dziecko za długo w żłobku z dużym prawdopodobieństwem następnego dnia będzie mu jeszcze trudniej przyjść do żłobka i wejść do sali. Unikajmy wrzucania dziecka na” głęboką wodę” czyli pozostawiania go w żłobku na cały dzień od razu, stopniowo zwiększajmy czas spędzany w żłobku.

8. Sam proces trwania adaptacji jest indywidualny dla każdego dziecka, warto pozostawić miejsce na modyfikację tego czasu w oparciu o obserwację dziecka prowadzoną przez kadrę żłobka.

9. Bardzo pomocne podczas adaptacji będzie wchodzenie dziecka w miarę możliwości na  swoich nogach.

10. Rodzice nie zaglądają przez szybę drzwi lub przez okna. Jeśli dziecko zauważy rodzica to będzie tylko gorzej. Nie podsłuchujmy czy dziecko płacze itp., to nie jest dobre ani dla rodzica, ani dla dziecka. Absolutnie nie można zawrócić i wejść do sali, aby zobaczyć jak się dziecko ma.

11. Dziecko ma prawo płakać przez pierwsze dni, należy okazać mu wsparcie. EMOCJE RODZICA PRZENOSZĄ SIĘ NA DZIECKO, dlatego ważne jest aby wypowiadać się dobrze o żłobku, jeśli rodzice będą panikować przy wejściu do żłobka, to nie spodziewajmy się czegoś innego od dziecka.

Ważne jest pozytywne nastawienie oraz ZAUFANIE DO CIOĆ.